عجایب جهان هستی

به‌گفته‌ی شاعران یونان باستان، باغ‌های معلق بابل به‌دستورِ پادشاه این سرزمین به‌خاطر همسر بیمارش ساخته شده است. به‌نظر می‌رسد این باغ‌ها حدود ۶۰۰ سال پیش‌ازمیلاد مسیح به‌وجود آمده‌اند.

نبوچادنزار دوم (Nebuchadrezzar) که ما آن را به‌عنوان بخت‌النصر دوم می‌شناسیم، با آمیتیس دختر پادشاه ماد ازدواج کرده بود (مادها در بخش غربی فلات ایران ساکن بودند). آمیتیس که تا قبل‌از ازدواج در محیطی خوش‌آب‌وهوا درمیان باغ‌ها و کوهستان‌های زیبا زندگی کرده بود، به‌دلیل آب‌وهوای خشک بابل بیمار شد. پادشاه برای بهبود حال او دستور داد جایی نزدیک نهر فرات در عراق امروزی، باغ‌های زیبایی را بنا کنند. گفته می‌شود این باغ‌ها در ارتفاع ۲۳ متری از سطح زمین روی یک محوطه‌ی آجری بزرگ قرار داشتند و در اطراف آن پله‌هایی وجود داشت که سبب می‌شد محوطه شبیه صحنه‌ی تئاتر به‌نظر برسد. باتوجه به نوشته‌های نویسندگانِ بعد از دوران باستان، این باغ‌های دل‌انگیز روی ستون‌های بلندی استوار بوده است؛ به‌طوری‌که مردم می‌توانستند زیر آنها گردش کنند.

دانشمندان امروزی به‌این نتیجه رسیده‌اند که برای آبیاری این باغ‌ها، آب را باید از نهر فرات به‌محل این باغ‌ها انتقال داده باشند. اگر این ادعا درست باشد، سیستم آبیاری آنها باید از پمپ، چرخ و مخزن‌های آب تشکیل شده باشد. اگرچه در ادبیات رومی و یونانی درباره‌ی این باغ‌ها مطالبی وجود دارد، اما هیچ‌کدام از آنها مستند نیستند. علاوه‌براین، در کتیبه‌های خط میخیِ بابل هیچ شواهدی مبنی بر وجود این باغ‌ها دیده نمی‌شود. به‌همین‌دلیل، باغ‌های معلق بابل تنها مورد از عجایب هفتگانه جهان است که احتمال دارد هرگز وجود خارجی نداشته است. بسیاری از دانشمندان امروزی بر این باورند که شاید وجود چنین باغ‌هایی باورپذیر باشد، اما به‌دلیل نبودِ مدارک کافی تقریبا به افسانه شباهت دارد